Το ΝΟΗΣΙΣ ταξιδεύει – Παξοί και Ερείκουσα

Οι δύο επόμενοι προορισμοί του ΝΟΗΣΙΣ στο πλαίσιο του προγράμματος «Η ενέργεια για ζωή … ταξιδεύει», τα νησιά Παξοί και Ερείκουσα, ένα ταξίδι που είχε διάρκεια από τις 9 μέχρι τις 12 Μαίου 2015.

(Γράφει ο Ευάγγελος Τσαρούχας, Εκπαιδευτικά Προγράμματα ΝΟΗΣΙΣ)

Σάββατο 9/5

Έφυγα από τη Θεσσαλονίκη το βραδάκι με αεροπλάνο. Έφτασα στην Κέρκυρα και απ’ το αεροδρόμιο με παρέλαβε ταξί. Στο ξενοδοχείο πληροφορήθηκα ότι η προβλήτα αναχώρησης μου για αύριο ήταν αρκετά κοντά. Αυτό είναι καλό! Χρόνος για ύπνο!!! Μια γρήγορη μπουκιά με παρέα και πίσω στο ξενοδοχείο για ξεκούραση. Άλλο ένα αποτυχημένο σχέδιο, μιας και η Κέρκυρα εκτός από τουριστικός προορισμός έχει και μια ακμάζουσα φοιτητική κοινότητα. Πήγε 5:30 πμ – μάλλον, θα πρέπει να γυρίσω στο ξενοδοχείο – άλλωστε, το πλοίο φεύγει σε 5 ώρες!!!

Κυριακή 10/05
Νυσταγμένος ψάχνω το καράβι. Ωραία, είμαι στο σωστό πλοίο και η πρόγνωση για τον καιρό είναι καλή. Ένας καφές και είμαι Ηγουμενίτσα και μετά Παξούς, τα μάτια κλείνουν… Ηγουμενίτσα, τα μάτια κλείνουν… Παξοί!! χμ δε πήγε κι άσχημα. Έξω απο το πλοίο με περιμένει άνθρωπος για να με συνοδεύσει στο, υπέροχο, δωμάτιο. Ακολουθεί τηλεφωνική επικοινωνία με τη κυρία Χρονοπούλου διευθύντρια του δημοτικού Παξών και την κυρία Σακκά διευθύντρια του μονοθέσιου δημοτικού Ερείκουσας . Αφήνω πράγματα και έξω για έρευνα. Πρώτος στόχος: η στάση του λεωφορείου που μεταφέρει τα παιδιά στο σχολικό κέντρο. Επόμενος στόχος, φαΐ. Τέλος, μια βόλτα. Ησυχία, γαλήνη, και… πυγολαμπίδες!!! Πολλές πυγολαμπίδες παντού πυγολαμπίδες!!! Η ανηφόρα για το δωμάτιο φάνηκε ατελείωτη. Από τη μια το νυχτολούλουδο από την άλλη το βαρύ στομάχι.

Δευτέρα 11/05
7:30 το πρωί στη στάση. Μία περιεκτικότατη, αν και σύντομη ξενάγηση, στους Παξούς από τον οδηγό και είμαστε σχολείο. Ένα υπέροχο ολοζώντανο σχολείο με ακόμα πιο ζωντανή διευθύντρια!!! Τελειώνει η προσευχή και τα “εκτάκια” μένουν στο προαύλιο. “Θα παίξουμε ένα παιχνίδι για την επόμενη μια ώρα στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων”. Πάμε, στήνουμε τραπέζια και γνωριζόμαστε. Τι παιδιά ήταν αυτά!!!
Η μια ώρα έγινε τρεις, χωρίς να το καταλάβω. Δεν ξέρω τι με εντυπωσίασε περισσότερο: η οξυδέρκεια ή η συμπεριφορά. Άψογα! Το πρόγραμμα τελείωσε και πρέπει να επιστρέψω. Ρωτάω τις δασκάλες, αν έχει λεωφορείο ή κάτι τέτοιο. “Αν βγεις στο δρόμο, κάτι θα περάσει, αλλά είναι 3 χιλιόμετρα πας και με τα πόδια”. Πόδια λοιπόν! Όλα ανθισμένα και μοσχοβολάει άνοιξη. Το απόγευμα πάλι πίσω στην Κέρκυρα. Αυτή τη φορά το πλοίο για Ερείκουσα είναι στις 6:30 άρα δε με “παίρνει” να ξενυχτίσω. Παρόλα αυτά, μια μικρή βολτούλα…κακή ιδέα.

Τρίτη 12/05
Το πλοίο περιμένει φορτωμένο με προμήθειες όλων τον ειδών. 6:30 το πρωί βάρβαρη ώρα. Σαλπάρουμε, αλλά σήμερα η θάλασσα έχει λίγο κύμα, κακός ύπνος… Φτάνουμε σε ένα υπέροχο νησάκι. Με το που δένουμε, ρωτάω πού είναι το δημοτικό. “Πίσω από εκείνο το μύλο “. Με 10 λεπτά περπάτημα είχα φτάσει. Με προϋπάντησε ο σκύλος της διευθύντριας. Το σχολείο είχε δύναμη 4 παιδιών. Πρώτη φορά έβλεπα από κοντά τη λειτουργία μονοθέσιου και ομολογώ ότι ήταν συγκινητικό. Οι μαθητές πανέξυπνοι από την πρώτη ως την πέμπτη δημοτικού, όλοι κατάλαβαν τι έπρεπε να κάνουν! Βέβαια, σαν ακρίτες και μάλιστα σε νησί, ήξεραν ήδη την αναγκαιότητα της ορθής κατανάλωσης των πεπερασμένων αγαθών, όπως το πετρέλαιο. Το πρόγραμμα κύλισε εξαιρετικά ως και η “Κυρία” έκανε την τράπεζα. Όταν τελειώσαμε, μιλήσαμε για τους πλανήτες μιας και ερχόμουν από το “πλανητάριο”. Έτσι κι αλλιώς, χρόνος υπήρχε άφθονος μιας και η αναχώρηση του πλοίου για πίσω ήταν “μετά τις 11:30”. Στο μοναδικό, κυριολεκτικά, καφενείο λοιπόν, όπου περίμενα το πλοίο, αναρωτήθηκα ”πόσο διαφορετικά ήταν τα δικά μου παιδικά χρονιά” γέννημα θρέμμα παιδί τις πόλης είδα προβλήματα που ούτε φανταζόμουν!! Το πλοίο με πήγε στην Κέρκυρα και το ίδιο βράδυ ήμουν πίσω στη Θεσσαλονίκη. Λίγο πιο ανοιχτόμυαλος.

Παξοί

Ερείκουσα