Ρωμαϊκή εποχή

Ρωμαϊκό λουτρό
Ρωμαϊκό λουτρό, Πομπηΐα, 1ος αι. π.χ. Ο χώρος ζεσταινόταν με κυκλοφορία ζεστού αέρα μέσα από σωληνώσεις στους τοίχους και το δάπεδο.

Στη αρχαία Ρώμη η ιατρική πρακτική δεν διέφερε ουσιαστικά από την Ελληνική.
Σημαντική όμως ήταν η πρόοδος στον τομέα της υγιεινής με την κατασκευή υδραγωγείων, λουτρών, και αποχετευτικών συστημάτων.
Η ανάγκη ιατρικής υποστήριξης των Ρωμαϊκών Λεγεώνων οδηγεί στην παρουσία γιατρών στο πεδίο της μάχης ( στρατιωτικοί γιατροί) και στη δημιουργία αναρρωτηρίων (valetudinaria) που αποτέλεσαν τον πρόδρομο του νοσοκομείου.
Η σημαντικότερη ιατρική φυσιογνωμία της ρωμαϊκής εποχής είναι ο Έλληνας γιατρός Γαληνός, Οι ανατομικές, βοτανολογικές, φαρμακολογικές και θεραπευτικές του μελέτες αποτέλεσαν σημείο αναφοράς της δυτικής ιατρικής μέχρι την Αναγέννηση.