Οι αρχές της Τυπογραφίας

Η τυπογραφία στην Κίνα ξεκίνησε με την χρήση σφραγίδων από νεφρίτη λίθο (jade), κέρατο ρινόκερου και χαλκό. Στην αρχή (206 π.Χ.) τις χρησιμοποιούσαν για αποτύπωση σε πηλό, μετέπειτα (618 μ.Χ.) τις βύθιζαν σε μελάνη και τύπωναν σε χαρτί.
Το 175 μ.Χ. χρησιμοποιήθηκε μία πρωτόγονη μορφή τυπογραφίας για τη μεταφορά των κλασσικών έργων του Κομφούκιου, που ήταν χαραγμένα πάνω σε πέτρες, σε χαρτί. Το κείμενο εμφανιζόταν σαν άσπρα γράμματα σε μαύρο υπόβαθρο.
Αργότερα εφαρμόστηκε η τεχνική της χάραξης σε ξύλινες πλάκες και αποτύπωση του κειμένου σε χαρτί.
Η εφεύρεση των κινητών στοιχείων έγινε από τον Πι Σίνκ (Pi Sheng) το 1041 μ.Χ.
Τα κινητά στοιχεία εξελίχθηκαν από πήλινα σε ξύλινα και κατόπιν μεταλλικά, η εφεύρεση όμως αυτή δεν γενικεύθηκε στην Κίνα, ίσως εξαιτίας της μεγάλης ποικιλίας του Κινέζικου αλφάβητου.
Είναι άγνωστο αν η εφεύρεση αυτή διαδόθηκε σε άλλες χώρες και αν οι εφευρέτες στην Ευρώπη τη γνώριζαν.